Emek - Para Dengesinin Hileli Terazisi

Ticaret için geliştirilen bir ürünün ihracının, ticaretin yegane amacı olan para karşılığının hiçbir ölçüde kabul edilmemesiyle yasaklanması tahlili zor bir çelişkidir. Tarihte örneği, fabrika üretimi olmayan bir değerin ticaretinin dış devletlere yasaklanması şeklinde görülen bu çelişki paranın emek karşılığı olamayacağına dair inancı gösterir. Geçmişte doğu toplumları, batılılar para karşılığında aldığı malları deniz yoluyla kendi ülkelerine sevk ederken devletin askeri gücüyle bu gemilere saldırmışlar ve doğuluların emeklerinin para karşılığında dahi olsa batıya geçmesine engel olmaya çalışmışlardır.

İstisna ya da tutarsızlıkları geçersiz kılacak kadar dıştan bakılarak tanımlandığında para, emek gaspının haksızlık kilidinin anahtarıdır. Diğerlerinden, sabit bir şekil ve yasayla belirlenmiş olmasından başka farkı olmayan bir parça kağıt üzerine yazılan rakamlarla o kağıdın karşılık geleceği emek miktarını belirleyen büyük güçlere karşılık, üretilen değerin sahip olduğu emek miktarı sonradan belirlenememektedir. Para vazgeçilmezken, paranın değer endeksini belirleyen devletlerin hesap vereceği resmi bir kurum yoktur. Üretilen değerin yani emeğin paraya çevrilmesinden kaçınmak mümkün değilken, kağıt basıcıları böyle bir çalışmaya katlanmak zorunda kalmayacakları, kendilerini aslında emek bedelini ödemedikleri yani üretimine katkı sağlamadıkları o değeri elde etme haklarına geçerli bir gerekçe göstermekten muaf tutacak bir konumdadırlar.

Hak etmek için bir çaba harcamayarak yaşamaya başladığı toprakların yine aynı derecede tesadüfle başka yerde yaşayan insanların topraklarından daha fazla maden ihtiva etmesiyle, kendini bu madenli toprağın sahibi addedenlerin diğer madensiz toprakların insanlarını değerini kendi biçtikleri, yaşam zorunluluğu sayılan kağıt parçaları ile hizmet ettirmeye haiz olması, teknolojik gelişmişlik sonucunda ulaşılan yüksek seviyeli üretim yeteneği ve kapasitesi dışında açıklaması olmayan bir istismardır.