En yalın, en yalansız halimiz,musalla taşı başındakidir belki de..Eceli gördü mu frene basar hayat..ölüm karşısında hiçleşiriz..giyindigimız tüm sıfatlardan azadeyiz..Varsa ölümün barışçı bir yanı,küskünleri baristirmasi..Garip belki,ama geçici de olsa bir sulh havası ancak azrail sayesinde gelebiliyor..ölümle yumuşuyor yürekler..kanlı bıçaklılar bile vefat karşısında başını eğip taziye kuyruğuna giriyor..Emri hak yapıyor hayatın yapamadığını..vicdanı eşeliyor,kindarlıgı törpüluyor..Varsa ölümün bir hayrı,empatiyi artırması..Ve artık biliyorum ki,cenaze başında akıtılan gözyaşı, o günden sonra arşivden çıkıveren bir mektupta ya da radyoda yükselen bir şarkıda yeniden dökülmeyi bekler..Başın derde girdiğinde "KEŞKE yanımda olsaydı" dedirtir..Çok sevdiğinde "keşke o da görebilseydi" diye dile gelir..varsa ölümün bir adil yani, nihayette herkesin başına gelmesi..sadece kimini erken kimini geç alıyor,kimine sıralı kimine sırasız geliyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder